One month left...

Jeetje zeg.. Wat vliegt de tijd, eerlijk gezegd moet ik zeggen nadat ik het laatste verhaal gepost heb er niet veel gebeurd is. Je komt toch in een ritme, niet dat je vergeet te genieten en dingen waardeert. Maar toch wordt het een normale levensstijl net zoals in Nederland. Je vind je ritme, je maakt vrienden, je gaat naar werk, gaat uit en ondertussen geniet ik volop van de omgeving en mijn vrienden hier!

Mijn laatste maand gaat bijna in, wat me deels heel blij maakt omdat ik nu merkbaar mijn familie en vrienden ga missen. Maar het andere deel wordt erg verdrietig bij het idee dat ik over een maand en 6 dagen in het vliegtuig terug naar Nederland zit. Je bouwt je eigen leventje op, je maakt vrienden en je gaat om de mensen geven. Om ze achter te laten, mijn bewoners op het werk, de kinderen in de townships en mijn vrienden... Gaat heel erg zwaar worden.

Twee weken geleden zat ik even in een dipje, het liep allemaal niet lekker en voor mijn gevoel zat ik teveel in een ritme. Je probeert zoveel mogelijk te doen, maar elke avond weg gaat natuurlijk niet. En het wordt hier rond 7 uur donker, dus dan zit je vast binnen. Ik zat er helemaal doorheen en het missen van thuis maakte het niet beter. Ik was zo toe aan vakantie, even weg naar een andere omgeving, andere mensen om me heen. Gelukkig konden we vorige week naar een vriendin van Hans in Wellington (Kaapstad omgeving)! 

Wat heb ik genoten! Wat een prachtige warme omgeving... Precies wat ik nodig had, relaxte, warme mensen om me heen die me overal bij betrokken en een heerlijk zonnetje zonder wind wat het rond de 30 graden maakte. Wat had ik dat gemist! Ik heb van elke dag genoten, of we nu thuis bleven of weggingen. We hebben bier, wijn en chocolade geproefd (Beer, wine and chocolate tasting,) De laaste beviel me natuurlijk het meeste! We zijn uit geweest, hebben veel gebraaid (BBQ), gegamed met een vriend daar (Ik won met de schietspelletjes, badass Mariska!), we hebben een 5 uur lange wandeltocht door de bergen gemaakt (Zometeen meer over dat), we zijn naar Worcester geweest (Naar een vriend van Hans), we zijn naar Kaapstad en Boulder Beach geweest en veel nieuwe en geweldige mensen ontmoet!

Hiking trail: Ik had een paar dingen aangegeven die ik heel graag wilde gaan doen, waaronder een wandeltocht maken! Dat hadden ze geregeld voor me. Wat was dat geweldig! Wat heb ik genoten en dat is nog zacht uitgedrukt! Wat een prachtige omgeving, in de bergen, in een vallei.... Sprakeloos... Doodse stilte, alleen onze voetstappen en de natuur... Na twee uur stevig door gewandeld te hebben en prachtige foto's te hebben kunnen maken, kwamen we aan bij een rivier. Daar zou onze pauze plaats vinden! We lieten onze spullen (op onze snacks en drinken na) aan de ene kant van de rivier en staken over....... KOUD..... KOUD.... ZO KOUD! 

Toen ik het water in stapte, met mijn geweldige balans en al bijna meteen kopje onder ging, was ik rillend en lachend proberen naar de andere kant te komen. De rest (we waren met vieren, 2 vrienden en een vriend van hun die gids was) lachte me zo hard uit: You're a Dutch woman, you are riding your bicycle when it's minus 20! You're used to cold weather, why are you shaking!! (Je bent een Nederlandse, je fietst wanneer het -20 is!! Je bent gewend aan koud weer, waarom ben je aan het trillen!!) Pfff...... Ik ga niet half naakt in de sneeuw liggen :O!!! Wat hebben we gelachen! Na wat gegeten te hebben was het tijd om terug naar de andere kant te gaan, Miller (De gids) en Marietjie gingen zwemmen en ze wilde dat ik mee ging... Mafkezen :(! 

Maargoed.... ik kan me niet laten kennen natuurlijk.. Dus ik sta me daar mentaal voor te bereiden, na 40 seconden zegt Miller opeens; 'Okay, I'm done with this! I'm coming to help you!' (Oke, ik ben er klaar mee! Ik kom je helpen!) Ik wist niet hoe snel ik kopje onder moest gaan, lachend en trillend boven te komen en die rivier uit te rennen om op te warmen, hahahaha! Daarna was het tijd om terug te lopen, na twee uur komen we terug aan bij zijn auto en ik ben nog nooit zo blij geweest om een auto te zien! Wat was ik moe... en verbrand... achteraf gezien was ik een heel klein beetje vergeten mijzelf in te smeren en achteraf gezien had ik daar zo'n spijt van want achteraf gezien heb ik heel erg veel pijn gehad maar achteraf gezien ben ik nu wel een stukje bruiner! Eindelijk! 

Boulder Beach en Cape town: Een dag zijn Hans en ik samen op pad gegaan richting Kaapstad. We zijn eerst richting Boulder Beach gegaan. Waar wilde pinguïns leven! Wat was dat onwijs gaaf :)! Boulder Beach was erg mooi, de omgeving (Simon's town en de andere dorpjes eromheen) waren erg chaotisch en niet mooi. Maar van Boulder Beach heb ik echt genoten en vreselijk gelachen om de pinguïns! Nadat we daar heerlijk een tussendoortje hadden gegeten, zijn we doorgegaan naar Kaapstad. De weg er naar toe was erg mooi! Wat een prachtige weg zeg... wauw! Op een gegeven moment kwamen we door een iniminie gehuchtje Misty Village (volgens mij was dat de naam) En het was er ook echt mistig, het lag direct aan de zee en de zee sloeg op de rotsen waardoor er damp vrij kwam (Denk dat het daardoor was in ieder geval... :P) En daardoor lag er een grote mistlaag over heel het dorpje! Onwijs leuk om te zien! Na een tijd gereden te hebben, onderweg mooie plekken tegen te zijn gekomen kwamen we eindelijk in Kaapstad aan en ik besloot meteen dat ik het niks vond. We waren amper in Kaapstad, maar jeetje...Wat een chaos, wat een drukte... Ik ben dat niet (meer) gewend! Wat een gigantische stad met een hoop auto's en mensen! 

We reden richting de beroemde Table Mountain (Tafelberg) maar helaas was erg no view, wat betekent dat de gehele berg in de wolken ligt. Toch een paar mooie overzicht foto's kunnen maken van Kaapstad! Wat is het toch een gigantische stad.. Omdat we niet de berg opgingen zijn we naar het Aquarium in V&A Waterfront (Een gedeelte van Kaapstad). Een mooi Aquarium maar ik moet zeggen dat wij in Nederland mooiere hebben! Nadat we het Aquarium hadden gezien zijn we wat gaan eten, Waterfront is een stuk gezelliger. Leuke eettentjes, leuke winkeltjes! Ja veel beter. Na het eten zijn we terug naar Wellington gegaan. 

Ja... het was zeker weten een prachtige week die ik niet snel ga vergeten! Veel nieuwe dingen gezien, veel nieuwe geweldige mensen ontmoet en veel van het land gezien!

Deze maandag (10-11-14) ben ik gevraagd om mee te helpen met het trainen van paarden, dus twee keer in de week, misschien wat vaker ga ik de laatste maand helpen met paarden rijden en trainen! Onwijs gaaf.. Heb een prachtige rit gemaakt over het strand, in volle galop door de branding, door de duinen, onder het zand met een big smile op mijn gezicht.. Wauw <3

Daarnaast staat er ook nog een middagje Skydiven op de planning, eigenlijk deze zaterdag al, maar helaas is er slecht weer voorspelt. Hopelijk volgende week!

Ik ga genieten van mijn laatste weekjes hier, herinneringen opbouwen en zoveel mogelijk doen en meemaken! 

Nogmaals sorry dat ik niet zoveel verhalen plaats als ik van plan was, maar ik hoop dat jullie me dat kunnen vergeven! :)

Heel heel veel liefs en tot snel, Mariska