Eerste week

Hallo lieve mensen,

ik ben alweer bijna een week hier in Zuid-Afrika, de tijd vliegt als je aan het genieten bent! Vanaf mijn eerste dag hier in Kenton voel ik me al echt thuis, wat een prachtige omgeving, wat een geweldig lieve en warme mensen die met je praten en je willen leren kennen. Alles hier in Kenton is op loopafstand, de zee, het strand, de leuke winkeltjes waarin vaak restaurantjes zitten (Je zit dus midden in een leuk winkeltje te eten), het weer is beter en beter aan het worden. In de avond koelt het nog snel af, wat eigenlijk heerlijk slapen is in mijn heerlijke bedje! Maar overdag kun je makkelijk rondlopen in een hempje en korte broek. 

Milou en ik hebben al een heerlijke wandeling gemaakt op het strand, waarvan de foto's er al een tijdje opstaan. Onze begeleider Hans had verteld dat er een mooie route was op het strand, over de rotsen, ergens weer omhoog.. Dat zou ons wel moeten lukken volgens hem! Nou, oke, prima dan.... Wij lopen, lopen, foto's maken, lopen en genieten, duinen op en af.. Maar nergens kwamen we de weg omhoog tegen en we hadden toch echt al meer dan 2 kilometer gelopen (zo lang zou de route zijn) Dus uiteindelijk maar besloten om dezelfde route terug te lopen, we hebben echt genoten van het heerlijke weer en de prachtige route!

Ondertussen heeft Hans ons verschillende stageplekken laten zien en ik heb echt zin om te beginnen! Ook heb ik Hans geholpen om een promotiefilmpje te maken dat hij naar Nederland stuurt om donaties te krijgen om het gehandicaptenschooltje hier in Marseille opnieuw te bouwen want wat er nu staat is een huisje van iemand waarin ze les mogen geven, tegels die los zitten, dingen die uitsteken, geen veilige omgeving dus. Het verschil met de school in Port Alfred is gigantisch en zo'n school willen ze ook heel graag hier hebben. 

Ik heb echt genoten toen we op de school in Port Alfred waren, dat was echt mijn ding, kinderen met een leerachterstand, mentale of fysieke problemen die leerstof kregen maar ook heerlijk konden spelen! Zichzelf konden zijn. Hoe mooi was het om te zien hoe ze elkaar hielpen, met elkaar spelletjes deden en elkaar accepteerde.. Daar kan menig kind van leren! 

Daarnaast zijn Hans en ik begonnen met sporten in de sportschool hier in Kenton. Er staan maar een paar apparaten en het stelt niet veel voor maar het is heerlijk om af en toe even helemaal los te gaan en je te kunnen ontspannen. Zo meteen weer een uurtje losgaan, haha!

En...... morgen is het mijn verjaardag :D! Ben erg benieuwd!

Jullie horen weer van me, heel veel liefs vanuit het zonnige prachtige Kenton, Mariska