Mijn eerste vliegervaring....

Weetje, afscheid is nooit leuk. Dat weet iedereen... Maar hoe fijn is het om te weten dat er mensen zijn die van je houden, die je gaan missen en die op je wachten en dit je met heel hun hart gunnen?

Het is een heerlijk gevoel om dat te weten en dat maakt het afscheid net wat meer te dragen, sowieso met de gedachte dat ik deze mensen over vier maandjes weer zie!

-----------------

Dit stuk heb ik getypt onderweg naar Abu Dhabi: 

Het is een apart gevoel, eng, spannend maar tegelijkertijd ook heel erg leuk! (Wat was ik toch een groentje....Een paar uur later zou ik anders praten, maargoed we gaan verder!!) Je eerste keer vliegen, we zijn nu ongeveer 5 uur onderweg en ik heb nog nooit zoiets aparts meegemaakt... Als eerste, alle lof naar Etihad! We worden super geholpen, super vriendelijk personeel en voor vliegtuigvoedsel, redelijk goed eten! Erg leuke films, spelletjes en genoeg ruimte om best comfortabel te zitten, natuurlijk zeg je na een paar uur iets anders, maar het is en blijft een vliegtuig... Hoe comfortabel kan het zijn, na 5 uur vliegen, als je niet in de eerste klas zit? 

Ik heb net een erg leuke film zitten kijken, The other woman (Aanrader voor de vrouwen hiero!) Daarna eindelijk een beetje weggedoezeld en nu ben ik muziek aan het luisteren, variërend van Indiaanse muziek tot meer mijn smaak zoals Avicci. En waarom... omdat het gewoon allemaal kan in dit vliegtuig!

Het uitzicht blijft een mooi iets, het veranderd constant.. Kilometers ver kun je kijken, bergen zijn opeens kleine heuveltjes en de wolken lijken heerlijke pluizige vlokjes waar je in wil gaan liggen... (Absoluut geen aanrader denk ik zo!)

Ik geef toe... ik zou vreselijk blij zijn als ik eenmaal in Port Elizabeth ben, want het geeft een redelijke herrie als je 888 kilometer per uur gaat en op 11.887 meter hoogte zit met een temperatuur van maar liefs -47 graden Celsius! Owja.. op dit moment hebben we pas zo'n 4463 kilometer afgelegd! Handig zo'n hyper modern beeldscherm met allemaal snufjes erop! Op dit moment moeten we nog 1:07 uur tot aan Abu Dhabi......

En daar begon de ellende.  

In Abu Dhabi kwamen we erachter dat het vliegveld iets groter was dan we dachten.... Na even goed onze benen onder onze kont vandaan te hebben gelopen kwamen we net op tijd aan voor de bus die ons naar het vliegtuig zou brengen. Nou, helemaal prima! Wij het vliegtuig in... wachten...wachten... er waren een paar passagiers te laat en ze zouden zo aankomen... wachten... eindelijk! HUP VERTREKKEN NU! Anders kregen wij problemen met onze volgende reis. Meer dan 2 uur daarna vlogen we eindelijk aan, conclusie? Wij zouden problemen krijgen in Johannesburg.... Eindelijk na een slopende reis van 7,5 uur kwamen we beroerd en ziek aan op Johannesburg. Daar kwamen we er al snel achter dat ons ticket niet meer geldig was en we een andere aan moesten vragen, nouja, dat was voor ons al duidelijk.. dus hopp.. op naar de Etihad counter......... We zijn naar 3 verschillende counters gestuurd, elk hoekje van het vliegveld gezien te gebben kwamen we pas bij de juiste mensen aan. VRESELIJK! Ik zat er helemaal doorheen, gelukkig waren en nog twee Nederlanders waarmee we mee hebben gelopen. En na een paar steunende woorden via whatsapp van mijn lieve ouders zaten we een paar uur later dan gepland zaten we eindelijk in ons laatste vliegtuigje richtig Port Elizabeth! 

Op dit moment lig ik onder twee dekens, in een dikke pyjamabroek, sokken, een shirt en een dik vest dit te typen! Welkom in het geweldige Zuid-Afrika lieve mensjes :D!

Ik ben doodop, vreselijke hoofdpijn en hoestbuien waar je u tegen zegt.. Maar na een heerlijke maaltijd van een super lieve vrouw die hier alles runt, een heerlijk warme douche, thee en een skype gesprek met mijn ouders.. Ben ik weer een beetje menselijk te noemen!

Dames en heren, lieve vriendjes en vriendinnetjes en alle andere mensen die me volgen! Ik wens jullie een hele fijne nacht, droom zacht en jullie horen weer snel iets van me! 

Heel veel liefs, van het niet zo zonnige Zuiden, Mariska <3