And the countdown has begun

En zo zijn we alweer meer dan 3 maanden verder. 9 januari is dit avontuur voorzichtig mijn leven in gekropen en zo heb ik nog maar 30 dagen te gaan in Nederland voordat ik voor een jaar ga vertrekken.

There will be haters, doubters, non-believers and there will be you, proving them wrong!

Wat een hectische drie maanden zeg. Ik ben blij dat ze achter de rug zijn. Want dames en heren;  ik mag mijzelf nu officieel Persoonlijk begeleider Specifieke doelgroepen noemen want…. IK BEN GESLAAGD, I DID IT! BAM!

12 mei mag ik dan eindelijk dat papiertje in ontvangst nemen en voorgoed het Summa college de rug toekeren. Wat een onwijs heerlijk gevoel..!! Nananana!

And the countdown begins…..30 days left.

Het aftellen was allang begonnen; 52, 43, 34… En nu dan toch echt, zitten we alweer op 30 dagen. Nog 30 dagen en ik verlaat dit kleine, drukke, gehaaste maar o zo mooie kikkerlandje. Een land waar de meest dierbare personen in mijn leven wonen, waar ik de weg weet, weet waar ik terecht kan als het mij allemaal even niet meer lukt, waar ik de taal spreek, mijn eigen comfort zone.

Dit alles ga ik verruilen voor een van de meest spannende avonturen in mijn leven tot nu toe. En wat heb ik er zin in!! Natuurlijk zie ik er tegenop om afscheid te moeten nemen van mijn familie en vrienden. Ik denk er gewoon zo min mogelijk aan, alle doemscenario’s zijn al door mijn hoofd gegaan. *Naast de doemscenario’s ook heel wat dromen natuurlijk* Maar na heel wat gesprekken met familie en vrienden begin ik er steeds meer zin in te krijgen, met een gezonde *overduidelijke* spanning.

Over 30 dagen zit ik aan de andere kant van de wereld, zo’n 18.000km verwijderd van Nederland. In een geheel nieuw land, een cultuur die ik niet ken, een taal die ik spreek maar absoluut geen ster in ben. En toch, doe ik dit alles toch maar even. Ik, het kleine huismusje.

Distance means so little when someone means so much.

Op dit moment is zowat alles geregeld, de laatste kleine dingetjes worden afgestreept van mijn eindeloze lange to do check list. Maar het einde komt in zicht, de vlucht komt steeds dichterbij. Zo langzaamaan begin ik na te denken wat ik precies mee wil nemen. Na wat wikken en wegen heb ik toch besloten wat extra kilo’s erbij te kopen. Je gehele inhoud van je kleding kast meenemen vanuit Nederland is natuurlijk goedkoper dan daar nieuwe winter/zomer kleding te moeten kopen! (Op dit moment even een hoop gedoe met het bij kopen van extra kilo’s maar laten we hopen dat dat goed gaat uitpakken)  Mijn koffers zijn weer leuk opgepimpt en staan klaar om ingepakt te worden.

Nog eventjes en dan mag ik daar van mijzelf aan beginnen. De laatste weken heb ik heel wat leuke dingen gedaan en de komende 30 dagen staan er nog veel leuke dingen op de planning. Nog een keer op stap in Eindhoven, een super tof 538 feestje in Breda, nog even met die afspreken, daar nog even mijn gezicht laten zien enz. Want de volgende keer wordt minimaal over een jaar pas weer. En in een jaar kan veel veranderen.

Ik denk dat het dit het wel weer even was voor de komende tijd. Ik zal waarschijnlijk net voor vertrek (als ik eraan denk) nog een blog plaatsen! Lieve mensen, jullie horen snel weer van mij! En wie weet, dan vanuit het verre prachtige Nieuw Zeeland.

The scariest thing about distance is you don’t know whether they’ll miss you or forget about you.